We lopen hard vanwege meerdere drijfveren: gezond zijn, afvallen, een snelle wedstrijdtijd neerzetten, conditie verbeteren, enz. enz. Wat is nou beter en gezonder? Buiten lopen, door weer en wind (en ook soms lekker in het zonnetje) of op de loopband in de sportschool om de hoek? Een wereld van aannames welke bekeken moet worden vanuit verschillende invalshoeken. Alles draait natuurlijk om je goed te voelen of populairder gesteld: Quality of life. Naast een emotioneel getinte bril zal ik ook een wetenschappelijk blik werpen op dit vraagstuk en ga ik over een paar minuten de winnaar bekend maken!
Emotie
Ik zou het wel weten, ga naar buiten! Lekker joggen in de vrije natuur of in de levendige stadsparken van ons mooie land. Veel indrukken opdoen en afleiding creëren zodat je de monotonie van het lopen doorbreekt. Tóch kan de loopband de perfecte uitkomst bieden bij bijvoorbeeld gladheid buiten, zeer slecht weer of heel efficiënt na een krachttraining of spinningles. Je bent immers toch al in de sportschool. Allemaal legitieme motieven om op een loopband te joggen. Dan heb je het wel weer even gedaan, en daar gaat het om. Het moet immers laagdrempelig zijn! Zelf vind ik het als afwisseling best wel eens leuk en lekker. Je krijgt veel feedback van het dashboard over je inspanning en dat is ook leerzaam.
Goed, een korte anekdote… Tijdens de halve marathon van Egmond wilde ik een goede tijd neerzetten en had mij voorgenomen de drinkposten ultra snel te doen. Ik wilde immers geen tijdverlies. Ook weet ik dat aanvullen essentieel is dus wilde ik wel mijn Isostarretje en watertje goed tot mij nemen. Die twee doelstellingen leken echter niet goed verenigbaar. Vrijwel alle vloeistoffen verdwenen op de grond en niet in mijn mond. Niet handig. De halve marathon heb ik wel uitgelopen in +/- 2 uur… maar geef de wind en het mulle zand de schuld.
Dit moest beter bij de 20 kilometer van Alphen een paar weken geleden. En om maar met het resultaat te beginnen. Het ging prima! Ook drinken tijdens het lopen is een vaardigheid. Ik kan dan ook stellig aanraden om deze handeling relaxt op een loopband (met water!) te oefenen. Geweldig! Goed, dan toch een voordeel van lopen op een loopband door mijn emotioneel getinte bril.
Wetenschap
Lange tijd werd gedacht dat lopen op een loopband gemakkelijker is, omdat het been door de band min of meer passief onder het lichaam doorgetrokken zou worden, terwijl dit bij ‘normaal’ hardlopen actief dient te gebeuren. Een mathematische analyse van Van Ingen Schenau (Nederlander en tevens de uitvinder van de klapschaats!) liet echter zien dat dit niet het geval is.
Onderzoek van oa. Riley, Jones en Van Ingen Schenau toont op meerdere niveaus aan dat lopen op een loopband vrijwel niet verschilt van buiten hardlopen. Op de loopband ontbreekt de luchtweerstand natuurlijk en dat maakt de activiteit iets makkelijker. Het schijnt dat het toevoegen van 1% hellingshoek de identieke inspanning vraagt als de buitensituatie met luchtweerstand. Hierbij wordt wel gezegd dat je door de hellingshoek een iets andere krachtwerking op de spieren en gewrichten creëert. Stel dat je je gedurende een half jaar volledig binnen op de loopband voorbereid op een hardloopwedstrijd dan kan dat wel eens een heel andere spierbelasting zijn, waardoor je minder goed voorbereid bent op het buitenlopen dan je denkt.
Grappig is dat lopen op een loopband zwaarder aanvoelt dan op een normale ondergrond. Mensen die op een loopband lopen overschatten daarom hun snelheid. Gedacht wordt dat dit kan komen door het ontbreken van visuele stimuli tijdens het lopen. Een hardloopevenement dat zich in het buitenland afspeelt zoals de New York marathon of die van Boston of wellicht een Trail run in Oostenrijk kan je wel weer redelijk specifiek trainen door veel afwisseling in hellingshoek in te stellen.
Vanuit een biomechanisch en fysiologisch perspectief zijn de verticale grondreactiekracht (bij benadering de impact op de gewrichten), het zuurstofverbruik, de spieractiviteit, en de timing van de spiercontracties vrijwel identiek. Sommige wetenschappers zeggen dat de paslengte (korter) en de pasfrequentie (hoger) op een loopband nét wat anders zijn dan buiten lopen. Andere wetenschappers geven aan dat dit niet het geval is en dat het komt door het gewenningseffect bij lopen op een loopband. De eerste 6 minuten op een loopband schijnt het lichaam te moeten wennen, zodat men daarom eerst wat anders loopt.
Bij Salvedo Health Clinic gebruiken wij als fysiotherapeut de loopband zeer intensief bij de analyse van het looppatroon van een cliënt. We kunnen dan van dichtbij observeren en bijstellen. Tevens doen we video-analyse vanuit meerdere hoeken. De loopbeweging kent een relatief hoge snelheid en betreft kleine gewrichtshoeken zodat bepaalde zaken pas met het beoordelen van slow-motion beelden naar voren komen. Daarnaast gaan we ook altijd naar buiten om het totaalplaatje te zien in een natuurlijke omgeving.
Goed, een groot aantal voors en tegens zijn de revue gepasseerd en het is tijd voor de eindstand: De uitslag van deze competitie is egalité. Echter, alles draait wat mij betreft om de totale ervaring en dus: de lente wint en ga zo snel mogelijk naar buiten!
Bob Bonnemayers
Laatste berichten van Bob Bonnemayers (toon alles)
- Wat is hypermobiliteit en welke gevolgen heeft het? - 2 december 2021
- Voorste kruisband operatie zoals bij Memphis en Virgil - 1 juli 2021
- Thuiswerken: Hoe voorkom je klachten? - 6 april 2020
Mijn ervaring met de loopband is, dat:
De pasfrequentie afneemt naarmate de snelheid hoger wordt’.
Op de loopband 160 passen per minuut nodig zijn terwijl dit buiten 180 passen per minuut zijn (gemiddeld).